فراموش کردن موضوع سخنرانی

فراموش کردن موضوع سخنرانی

فراموش کردن موضوع سخنرانی یا پاره شدن رشته افکارمان، مثل یک کابوس است. وقتی برای سخنرانی، دفاع از موکل در جلسه دادگاه و هر ارائه دیگری آماده می شویم، نگرانیم. اینکه مبادا سررشته بحث از دستمان در رود و موضوع صحبتمان را فراموش کنیم. این موضوع خصوصاً برای وکلا و حقوقدانان اهمیت بسزایی دارد. چرا که فراموش کردن حتی یک نکته در جلسه رسیدگی دادگاه، می تواند خسارات سنگینی را به بار آورد. شاید همان نکته، بهترین استدلالی بود که وکیل برای ارائه در دادگاه آماده کرده بود. حتماً برای شما هم اتفاق افتاده است که مهمترین مطلبی که می خواهید بیان کنید را فراموش کنید.

اگر فراموش کنیم که چه می خواستیم بگوییم! 

فراموش کردن موضوع سخنرانی خیلی وحشتناک است. اما اگر رشته افکارمان پاره شد، چه کنیم؟ گاهی اوقات با خودتان فکر می کنید که بهترین کار، تسلیم شدن است. دستانتان را به نشانه تسلیم بالا میاورید و می گویید «موضوع صحبتم را فراموش کردم» و تمام. به ویدئوی پایین نگاه کنید. ما به این ویدئو نمی خندیم. می دانید چرا؟ چون همین اتفاق برای ما افتاده و شاید اتفاق بیافتد. پس، چطور از استرس فراموشی رها شویم؟ راهکار بهتری برای کم کردن فشار فراموش کردن موضوع سخنرانی و صحبتتان وجود دارد. یک حقوقدان سه بعدی باید به خوبی از این راهکار استفاده کند. سه راهکار برای وقتی که موضوع سخنرانی را فراموش کردید وجود دارد.

با مخاطبتان تعامل کنید

 اولین راهکار در هنگام فراموش کردن موضوع سخنرانی، سوال پرسیدن از مخاطبین است. یک سوال همیشه آماده وجود دارد: «تا اینجای کار آیا نظری دارید؟». «نظرتان در مورد صحبت هایی که تا کنون ارائه شد، چیست؟». گاهی اوقات هم می توان این تهدید را به فرصت تبدیل کرد. تهدید فراموش کردن موضوع سخنرانی را به فرصت تعامل با مخاطبین تبدیل کنید. از آنها بخواهید اگر مخالفتی دارند بیان کنند. اینکه آیا کسی در جمع حضور دارد که بخواهد نکته ای را به این صحبت ها اضافه کند یا خیر. با این کار شما برای فکر کردن و یادآوری نکاتتان زمان می خرید.

در جا بزنید

در صورت فراموش کردن موضوع سخنرانی، جا نزنید، درجا بزنید. یعنی به جای اینکه تسلیم شوید و بگویید که نمی توانید ادامه دهید، روی موضوع فعلی بمانید. درست است که شما موضوع بعدی صحبتتان را فراموش کردید، اما موضوع قبلی که خاطرتان هست. نیازی نیست وارد بخش بعدی شوید. در مورد همین موضوعی که از آن صحبت می کنید، بیشتر بگویید. با ذکر مثالی، همین موضوع را بیشتر باز کنید. اتفاقاً مخاطب نه «فراموش کردن موضوع سخنرانی» بلکه «دقت نظر» شما را به ذهن می آورد.

راهکار نهایی: زنجیر ببافید

دقت داشته باشید که این راهکار چندان راهکار مناسبی نیست. اما چرا آن را ذکر می کنیم؟ چون اگر از این مرحله بگذرید، مجبورید تسلیم شوید و شکست را بپذیرید. پس، بین استفاده از این راهکار و تسلیم شدن، انتخاب کنید. این راهکار اشاره می کند که شما باید از آخرین کلمه جمله پایانی تان استفاده کنید. فرض کنید موضوع صحبتمان در مورد ویژگی های یک وکیل خوب است. فرض کنید بنا است ویژگی های یک وکیل خوب را ذکر کنیم. شروع به صحبت می کنیم. فرضاً می گوییم اولین ویژگی خوب صحبت کردن است. در همینجا ویژگی های بعدی که در ذهنمان بوده را فراموش می کنیم. باید همینجا درجا بزنیم. در مورد خوب صحبت کردن بحث می کنیم. به عنوان مثال، می گوییم وکیلی خوب صحبت می کند که از الفاظ مناسبی استفاده کند. الفاظ مناسب یعنی چه؟ از ضرورت داشتن دایره واژگان گسترده می گوییم و به همین ترتیب پیش می رویم. 

با این راهکار، زمان می خریم تا از پذیرفتن فراموش کردن موضوع سخنرانی فرار کنیم. اگر با این راهکارها هم نتوانستید موضوعی که فراموش کردید را به خاطر آورید، هنوز یک راه وجود دارد. استفاده از زبان طنز. استفاده از طنز در موقعیت های حساس می تواند تلخی شکست شما را کمتر کند.

برای بررسی بهتر این موضوع، ویدئوی زیر را مشاهده کنید. ضمناً شما می توانید با مراجعه به صفحه «آیین سخنرانی» از دیگر نکات مربوط به آیین سخنرانی استفاده کنید. 

اشتراک گذاری: