وکیل واقع بین، برند می شود!

وکیل واقع بین

وکیل واقع بین چه کسی است؟ آیا برندسازی برای وکلا با واقع بینی ارتباطی دارد؟ وکلا چه خطاها و اشتباهاتی در تحلیل روند کاری خود دارند که برندسازی آنها را به تأخیر می اندازد؟ چگونه وکلا می توانند خود را به یک وکیل واقع بین تبدیل کنند؟ بیایید با دو اشتباه رایج وکلا در این مقاله آشنا شویم. 

همه من را می بینند!

بسیاری از وکلا و حقوقدانان، تصور می کنند که به قدر کافی در معرض دید همه هستند. آنها بعد از فارغ التحصیلی از دانشکده حقوق و موفقیت در آزمون وکالت، به این حرفه مشغول می شوند. دفتر وکالت خود را تأسیس می کنند و تابلویی را بر سر در آن نصب می کنند. اولین تصور اشتباه این است که مراجعین تابلوی او را می بینند و او در کانون توجهات قرار دارد. موکلین و افرادی که نیاز به مشاوره حقوقی دارند، تابلوی او را می بینند و مراجعه خواهند داشت. اما یک وکیل واقع بین چنین تصوری ندارد.

در واقع امر، چندان به شما توجه نمی شود. حتی ممکن است افرادی که هر روز از کنار دفتر وکالت شما رد می شوند، دفتر شما را نبینند. در شرایط فعلی مردم با انواع تبلیغات محیطی احاطه شده اند و توجهی به این تابلوها ندارند. البته، حتی اگر تابلوی شما را هم ببینند، باز هم این توجه برای مراجعه به شما کفایت نمی کند. نکته اینجا است که شما دیده نمی شوید. نه تنها شما. بلکه بسیاری از دوستانی که هر ساله به حرفه وکالت روی می آورند همین وضعیت را دارند. یک وکیل واقع بین اینگونه فکر نمی کند.  

کار من با بقیه فرق دارد! 

تصور اشتباه دوم این است که کار شما با بقیه فرق دارد. ممکن است برخی وکلا تصور کنند که خدمات آنها با خدمات دیگر وکلا فرق دارد. ممکن است آنها خود را متخصص تر از بقیه بدانند. ممکن است بگویند من کارهایی را برای موکلین انجام می دهم، که همکاران انجام نمی دهند. آنها بر اساس همین تصورات، انتظارات متفاوتی از موکلین خود دارند. حتی امکان دارد بنا بر همین دلایل، حق الوکاله بیشتری را هم مطالبه کنند. اما یک وکیل واقع بین اینگونه نمی اندیشد.

نکته مهم اینجا است که مهم نیست شما در مورد خود چه تصوری دارید. باید ببینید که آیا تصورات شما به ذهن جامعه هدف شما و موکلین بالقوه نقش بسته است؟ در این مورد، معمولاً وقتی از موکلین این وکلا سوال می شود، فرقی بین او و دیگران نمی بینند. چرا؟ چون او نتوانسته است مزایا و منافع و تمایزات خود را به خوبی به وی انتقال دهد.   

چه راه حلی وجود دارد؟

اینکه شما این دو باور اشتباه را از خود دور کنید، تقریباً نیمی از مسیر را طی کرده اید. وکیل واقع بین، قدم اول را در مسیر برندسازی برداشته است. اما برای شروع دو کار انجام دهید.

برای شناخته شدن تلاش کنید

اول اینکه شروع کنید به معرفی خود. شما به نتیجه رسیده اید که کسی شما را نمی بیند. پس، کاری کنید تا چشم ها به شما دوخته شود. امروزه فعالیت شبکه های مجازی این امکان را به خوبی فراهم کرده اند. وکالت در اقیانوس آبی هم به بهتر دیده شدن شما کمک می کند. شروع کنید به تولید محتوا و در جمع ها حضور پیدا کنید. برای خود شبکه های ارتباطی ایجاد کنید و با دوستان وکیل خود ارتباط داشته باشید.

متمایز باشید

دوم اینکه تمایزات خود با دیگران را به جامعه هدفتان نشان دهید. یک وکیل واقع بین، متمایز و چشمگیر فعالیت می کند. این تمایز می تواند در موارد مختلفی نشان داده شود. ممکن است شما در حوزه متفاوتی فعالیت کنید. ممکن است سوابق علمی چشمگیری داشته باشید. ممکن است نحوه ارائه خدمات حقوقی تان متفاوت از سایرین باشد. اولاً باید این تفاوت ها واقعی باشد. ثانیاً تمایز شما با سایرین باید به موکل منتقل شود. در کنار همه شباهت ها، یک نقطه کاملاً متمایز وجود دارد و آن هم خود شما هستید. از خودتان شروع کنید. از شما یک نفر بیشتر در این دنیا نیست. هم خودتان باشید و هم یک وکیل واقع بین. این مهمترین رکن تبدیل شدن به یک حقوقدان سه بعدی است.

در پایان، ویدئو زیر از عرفانه محمدی مقدم را ببینید. ضمناً شما می توانید دیگر مطالب مربوط به «برندسازی و بازاریابی» وکلا را نیز در سایت مطالعه کنید. 

اشتراک گذاری: